O öyle yar ki, kıldı şu ruhumu her daim şad

Eyledi fakiri aşkı ile muttasıl dilşad

Saçtı nurunu ömrüme bir afitab misali

Eyledi alemden cinana sabr ile rahı küşad

Güzellikle geçmez bir ömür böyle bil azizim

Yarin gönlü agah, aklı faik, dimağı ahadd

Nice şeblerim geçti mahını temaşa ile

Kıldı hanem pinhan, eyledi namahreme serhad

Yarim haneme gireli düştüm aşk ile nizar

Vurdu zahm-ı sineme, verdi vücuduma payad

Mutluluk zindanında yar aşkıyla küle döndüm

Baktı halime, meserret giryanın döktü haddad

Bin kerre yansam da yanarım yine ben aşk ile

And dolsun ki, katiyyen dilemem kimseden imdad

Lütfu da kahrı da daim hoş gelir bana yarin

Eylemem ateş-i aşkından zinhar dad-u feryad

Daim taşırım yar,aşkını hane vü kalbimde

Ol yar eyledi fakiri aşk vadisinde üstad

Öyle sermestim ki yar aşkıyle fakirhanemde

İstemem kimse kılsın beni bu aşktan serazad

Kaybettim özümü, bilmem; nerdeyim,kimim,neyim?

Görmedim böyle yar, komaz başımda akl-u sedad

Dünya malını neyleyim, hanemde yar oldukta

Ol yar ki, oldu dü cihanıma paye vü bünyad

Esirgemez aşkını ben fakirden bir dem bile

Hüda bana nasip etti o yari,gönlü cevad

Etmesin Mevla şu Yüceli yardan bir dem cüda

Kılsın dü cihanda daim saadetli, bermutad.